MYŚLI Z PLAŻY.

W każdym źdźble trawy , w każdym ziarenku piasku, w każdej kropli wody morskiej zakochuję się raz po raz, od nowa , bez pamięci. Ten Świat jest nieskończenie piękny.

Co takiego szepczą do mnie fale, kiedy spaceruję brzegiem morza? Wdech, wydech. Wdychaj wiatr, wydychaj Miłość. Fale to oddech Ziemi.

Kosmos zaskakuje mnie najbardziej w momencie , kiedy totalnie niczego nie oczekuję i pozwalam wydarzeniom płynąć. Z otwartym sercem akceptuję , co przychodzi . Ufam , że to najlepsza wersja rzeczywistości . Dokładnie taka, w jakiej mam być. Jest pięknie, niesamowicie, spokojnie, miękko. Otwarte serce . Na Miłość, Piękno, Obfitość – serce na dłoni. Wszystko co mamy, jest teraz.

Kosmos najbardziej zaskakuje mnie , kiedy przestaję się bać. Gdy z otwartym sercem ruszam naprzeciw światu. Kiedy mówię swojemu niepokojowi: nie istniejesz . Kiedy czucie, patrzenie i podążanie za sercem jest silniejsze, niż obawa przed reakcją otoczenia . Bo gdy otwieram ramiona i wpuszczam w nie wiatr wiem , że zabiera ze mnie resztki lęku , że robi miejsce na nowe doświadczenia . Gdy kieruję twarz do słońca czuję, jak rozpala we mnie ogień do odkrywania świata, świata innych i świata we mnie samej . Gdy stawiam stopy na ciepłym piasku , witam się z Matką Ziemią, jakby wzięła mnie w ramiona i tuliła do serca . Gdy praktykuje jogę na plaży znikają ludzie , ich spojrzenia , mój lęk przed ich osądami, wszystkie niepewności , bolączki ego , przeszłość , przyszłość , myśli. Jest tylko wiatr, fale , morze , moje ciało na piasku i moja dusza w medytacji . Tu i teraz . Otwarte serce . Ufam . Jest najpiękniej .